UZUN ZAMAN SONRA

Epey bi ara vermişim yazmalaeıma. Bu arada çok fazla şey oldu ama bunları uzun uzun yazarsam hem ben sıkılırım hemde siz okumaktan sıkılırsınız. 4 Mayıs tarihinde 3 yılı geçkin bi süredir çalıştığım firmadan ayrıldım... İstifa gerekçesi olarak da tavırlarının benimle daha uzun çalışmak istemediklerinden kaynaklandığını güzel bir dille söyledim. Güzel bir edebi eser ortaya çıkarmışım ki patronlarımın hepsi birden büyük bir tepki gösterdiler:)) karşılık olarak kendilerini savunmaya kalksalarda bütün savlarını çürüttüm:) Yıldırma çabasında bir patronm vardı ama öyle büyük bir ustalıkla yaptı ki bunu diğerlerinin ruhu bile duymadı. Hoş konuşmalarımızda benim ve o patronum arasında geçti zaten. Güzel bi ayrılıştı eğer daha fazla orada kalırsam kendime olan saygımı yitireceğimden korktum ve fevri bir kararla istifa mektubumu hazırladım. Onlarda o kadar heveslilermiş ki haftasına ayrılabileceğimi söylediler:)) Daha öncede yazmıştım üzerime yüklenen ekstra yükleri onların sorumluluğu ağır gelmiiyordu o işi zaten bana 3 sene boyunca yardım adı altında yaptırdılar ama hak aramak istediğimde anlattığım işler iş olmaktan çıktı çok kolay işler olarak algılandı. Neyseki ben bana yakışcak şekilde ayrıldım:)) İlk pazartesi günü erkenden kalkıp işe gitmeyecek olmamın bir sıkıntısı vardı içimde ne garip bi duygu çalışmıyor olmak 11 senedir okadar çok alışmışımki çalışmaya insan boşlukta hissediyor kendini hatta mutsuzum oldukça mutsuz hemde. Herkes biraz ara ver dinlen diiyor ama pek dinlenme taraftarı olamıyorum maalesef:(( deli gibi iş arıyorum her yere cv gönderiyorum ama tenezzül edilipp cv lerim okunmuyor bile. Sudan çıkmış balık gibiyim MUTSUZUM:((